Wat maakt mij boos ,verdrietig
of intens gelukkig ?
Ik kan zeer boos worden op
mensen die mijn ziekte of handicap
niet willen begrijpen . Of dat ze iets
in mijn plaatst beslissen .
De uitspraken “dat kan ze toch
niet ” heb ik al te vaak gehoord.
Ik zal zelf wel aangeven wat ik kan
of waar ik hulp bij nodig heb.
Wat mij verdrietig maakt is het
besef dat mijn lichaam mij in de
steek laat . Of de moeilijke keuzes
die ik heb moet maken ivm
mijn gezondheid .
De beslissing om geen mama te
worden blijft voor mij tot op de dag
nog altijd zo moeilijk …
Juist zoals de zelfstandigheid
die ik moet opgeven. Heb
zo een fijn team van
thuisverpleegsters maar
zo een fijn team van
thuisverpleegsters maar
u moeten laten helpen is toch
een stap die voor mij zeer moeilijk
te zetten was. Wat heb ik hier tegen
gevochten …
Spijtig genoeg zien de meeste
mijn gezicht en mijn lach en dat laat
meestal niet echt zien hoe ik mij voel.
En dan de laatste maar voor mij
zeer belangrijk.
Wat maakt mij intens gelukkig ?
Gewoon de zeer kleine dingetjes in
het leven .
Een goed gesprek.
Om iets stom in de lach schieten
en daar uren later nog om lachen .
Gekke filmpjes of foto’s maken .
Perfecte hulpmiddel om naar te
kijken bij moeilijke momenten .
Of de uitspraken van mijne Billie.
Soms zo onverwachts en
daarmee ook zo geweldig grappig.
Gelukkig zijn is soms moeilijk
maar als je er voor open stelt
komt er vaak iets totaal onverwachts .
KNUFFEL TINA.
Achter mijn lach. 