Ik ben een zelfstandig
persoontje . Awel dat denk
ik toch.
Of beter dat wil ik toch zo
graag geloven .
In mijn hoofd geloof ik dat alles
oké is maar ik besef ook dat de
waarheid helemaal anders is .
In mijn appartementje en
caravan heb ik al mijn trucs ,
hulpmiddelen,..
Kortom alles wat mijn leven
iets makkelijker moet maken .
Thuis loopt het meestal op
rolletjes en wieltjes. Op zo veel
momenten mag je die wieltjes
letterlijk nemen.
Al maar goed dat die
wieltjes bestaan..
Het wordt hoog tijd om eindelijk
te accepteren dat ik misschien
toch iets meer zorg nodig heb.
Ik wil dit niet. Ik protesteer en
schop tot ik blauw tenen heb..
Mijn eigen wil is zo sterk, mijn
onafhankelijk nog erger.
De voorbije maanden ben ik een
paar keer met mijn neus op de feiten
geduwd dat ik toch niet zo
onafhankelijk ben als ik graag zou
willen zijn.
Het is tijd om te accepteren dat
ik misschien toch iets meer
zorg nodig heb maar
die ik voorlopig
niet ga
krijgen wegens de ellenlange
wachtlijsten …
Doodop na een namiddag winkelen …
Gelukkig heb ik ook mijn
goede
momenten en heb ik eindelijk
nog eens wat quality time gehad
achter mijn naaimachine.
Nog eens voorraad ondergoed
gemaakt voor mij en mijne billie en
ook wat mutsjes .
Hoop dat mijn heupen deze week
nog wat stabiel blijven want zou graag
nog eens een rokje maken.
Stofje is al geknipt ,nu nog een lichaam
dat mee wil werken…
KNUFFEL TINA xxx
Achter mijn lach. 