Zoals de naam van mijn blog het al
aangeeft is mijn blog mijn
uitlaatklep om jullie een kijkje te geven in
mijn kleine wereldje .
Meestal staan er in mijn blogs zowel de leuke als de mindere leuke dingetjes .
De grappige maar ook de triestige .
Probeer hem meestal redelijk luchtig te houden maar besef nu
wel dat jullie nu het recht hebben
om de echte persoon achter deze blog te leren kennen . Gewoon zonder de dingen te verbloemen of minder erg te doen klinken.
Dus iedereen kan vanaf lezen hoe ik mij echt voel,hoe het echt met mij gaat.
Geen
verbloemingen meer vanaf nu…
Ik ben nog altijd de creatieve ,vrolijke,dolverliefde ,tikkeltje gestoorde Tina maar
ik draag een rugzak met mij mee. Eentje die zo vol zit dat er zelf in de zijzakjes
rotzooi zit. Er kan nu gewoon niets meer bij en besef dat ik
iets moet doen om deze rugzak iets lichter te maken.
Ik weet dat er altijd bepaalde dingen in blijven zitten en dat mag ook van mij.
Zolang ze maar ergens in een zijvakje zitten en vooral met de rits toe..
Hoe vaak vragen de mensen hoe het met mij gaat ? Hoe vaak zeg ik gewoon dat alles redelijk oké is . Meestal doe ik dat uit zelfbescherming omdat als ik zeg dat ik mij niet oké voel de meeste mensen hier niet mee kunnen omgaan .
Hoe vaak krijg ik dan het antwoord teruggegooid dat ik er toch goed uitzie.
Dat is zo vaak maar een masker hoor. Ik ben gewoon graag opgetut en een beetje deftig gekleed als ik buitenkom. Beeld u in hoe ik mij moet kleden als ik mij slecht voel !! Ik
ben zo niet en ga mij ook niet veranderen ..
ben zo niet en ga mij ook niet veranderen ..
Dus nu ga ik veel vaker zeggen dat
het helemaal niet gaat . Willen ze het niet horen,pech.
Hoe slecht ik mij voel. Hoe moeilijk altijd pijn hebben vol te houden is .
Hoe ik mijn lichaam soms zo beu ben . Hoeveel verdriet ik heb.
Hoe beu ik alle medicatie,therapieën,…ben.
Hoe ik het zo beu ben om zelf bij de stomste dingen hulp te moeten hebben. Hoe ben ik het zo beu om zo vaak misselijk te zijn …
Ik kan zo triestig worden als ik bedenk wat ik allemaal al heb moet opgeven.
Kan hier zo veel dingetjes opschrijven maar voor mij zijn dit de
dingen die op mijn Bucket List staan.Wat zou ik zo graag
kunnen reizen.
Mijn grote droom blijft natuurlijk Amerika maar ben al blij moest ik gewoon in Londen geraken !!
Als je echt wil lukt dat wel hoor ik vaak maar sommige
beseffen
niet wat er allemaal geregeld moet worden .
Bij mij is het niet van wij nemen een koffer en vertrekken .
Binnenkort gaan we voor twee daagjes naar gent en ben nu al bezig met een lijst. Medicatie,noodmedicatie,.. Maar ik kijk hier wel naar uit hoor.
Gewoon twee
daagjes op hotel en gewoon genieten.
Wat hoop ik dat mijn lichaam meewil..
Nog een dingetjes waar ik zo beu ben om
dit te verbloemen .
Wat zouden we toch zo graag een
gezinnetje gehad hebben .
Dat is één van de dingen waar mijn hart van breekt als mensen de commentaar hebben dat je ook gelukkig kunt
zijn met tweeën .
Dat was voor ons getweetjes één van de moeilijke beslissingen die
wij ooit hebben moeten nemen.
En ja wij zijn gelukkig met ons getweetjes maar er zal altijd iets missen in ons hart….
Ik heb deze blog geschreven omdat ik wilden laten dat zien
dat zoals de naam van mijn blog al aan geeft dat er achter mijn lach zeer veel verdriet en pijn zit maar ook veel plezier en geluk. Heb een lichaam dat zo onvoorspelbaar is maar ik kan nog altijd zo geniet van zo een kleine dingetjes .
Gelukkig zijn met een nieuw jasje !!!
~Ik wil niet meer lachen als ik wil huilen…
Ik wil niet meer zwijgen als ik wil roepen…
Ik wil boos kunnen als ik boos wil zijn..
Ik wil dingen begrijpen die onbegrijpbaar zijn.
Ik wil pijn kunnen hebben zonder onbegrip ..
Ik wil gewoon willen leven zonder moeite….
KNUFFEL TINA.
Achter mijn lach. 
Één reactie op “Achter mijn lach…”
Mooi verwoord. Ook het verdriet over geen gezin te kunnen hebben, nu niet en nooit niet, kinderloos oud worden. Ik herken het. Ik heb 1 zoon, ben 15 jaar alleenstaande moeder met hem geweest. Nu heeft hij besloten om voor altijd in Zuid Korea te willen wonen (nu al 4 jaar). 😦 Zo had ik mijn leven nuet voorgesteld. Net als jij kan ik niet reizen. Ik kan namelijk bijna niet zitten (alleen liggen en een beetje lopen en staan). Lieve groetjes van mij, uit Noord Holland
LikeLike