Rare tijden.

Wat blijft de wereld toch zo raar . Als je ietsje hoopt dat het wat veilig is begint het van voor af aan. Terug binnenblijven. Opletten met mensen zien. Ik ben altijd goed blijven uitkijken maar stilletjes had ik wat hoop op terug een normale toekomst. Weeral beseffen dat medische dingen uitgesteld gaan worden. Terug belangrijke afspraken via telefoon of e-mail moeten doen. Zo vervelend als je slechthorend bent. Ik had nooit durfen denken dat dit zo lang ging duren. Niet weten waneer het terug wat normaal gaat worden. Wordt het ooit wel terug normaal? Wat zou ik graag terug dingen plannen maar de angst voor afzegging is te groot ..Hoe vaak word ik wakker wordt van angst . Gewoon die onwetendheid is zo moeilijk. Of die veranderingen constant.

Normaal zouden wij in april naar Gent gaan om een beurs te bezoeken..Ook iets waar we zo naar uitkeken . Hadden dit wel gedacht maar ja, april is nog lang . Gelukkig had ik van iemand een paar weken geleden de tip gekregen om gewoon te gaan . En idd. Twee weken geleden zijn wij dus een weekendje naar Gent geweest . Hotel geboekt en gewoon vertrokken. Wat was dit reisje zo zalig . Gewoon even ons hoofd leeggemaakt. Tijd genomen om goed bij te babbelen.. Toeristen zijn er bijna niet dus het was veel rustiger dan anders. Gelukkig waren toen dat weekend de restaurants en cafés nog open . Wat heb ik zo lekker glutenvrij gegeten. Wat leuke adresjes gevonden die we nog niet kenden. Gelukkig hadden we mooi weer zodat we niet vaak op de kamer moesten zijn. Hadden onze dag wel ingepland met op tijd opstaan zodat ik in de namiddag kon rusten. Hadden een hotel juist naast het St Baafs geboekt. Konden dus alles te voet doen. Hoe handig was dat. Zaterdagavond hebben we nog een leuke wandeling gedaan. Zo mooi,Gent met zijn lichtjes . Je merkte echt wel hoe streng ze waren ivm de maatregelen want hadden toch vaker dan anders politie gezien. Hebben ons op geen enkel moment onveilig gevoeld. Wij hadden op voorhand een lijstje gemaakt met de winkeltjes die we graag wilden doen en omdat we op tijd waren vertrokken is dit ook zeer veilig gelukt.

Dit weekend zijn we ook de laatste keer gaan slapen in ons caravanetje. Wat zal dit wennen zijn in het weekend . Vooral nu is het niet evident om activiteiten te plannen die veilig zijn. Ik hoop echt dat we maart 2021 gewoon terug kunnen beginnen met kamperen . De wereld zal dan misschien nog niet normaal zijn maar kunnen daar ook veilig zitten op ons stukje gras !!

Gelukkig heb ik nog leuke projectjes om te naaien dus daar kan ik mij ook mee bezighouden .Eindelijk eens beginnen aan mijne billie zijn t-schirt en dan is hij ook tevreden. Heb zo een leuk stofje voor een jasje gevonden en daar kijk ik echt naar uit om mee te beginnen. De laatste weken te veel pijn gehad dus niet veel achter mijn naaimachine kunnen zitten.. Heeft wel een klein voordeel zodat mijn gebreide trui bijna klaar is .

KNUFFEL TINA.