Jaartje later.

Oeps. Sorry. Ik ben er nog hoor.Was weer de periode van de medische afspraken. Nog eens goed binnenstebuiten gedraaid!! En bij sommige dokters mag je dat eigenlijk letterlijk nemen. Op medisch gebied blijft gelukkig alles redelijk stabiel. Wel weeral wat medicatie veranderd en wat vermeerderd. Op reuma gebied gaan we duimen dat het weer wat beter wordt . Dat gaat hopelijk wat helpen tegen de pijn en ontstekingen. Want de pijn en stijfheid in de heupen blijft zo vervelend .

Wie had dit ooit kunnen denken of zelf maar dromen. Meer dan een jaar Corona !!! Een jaar met al zeer veel ontsmettingsmiddel,verschillende soorten mondmaskers,dettol,angst voor mensen,mensen willen aanraken,…Een jaar met vooral zeer veel binnenzitten . Een hele tijd al geen yoga . Gelukkig is er online les maar mis zo mijn momentje buiten kunnen zijn. Ook natuurlijk mijn tweede keer verjaren in deze rare tijden. Niet dat ik verjaardagen belangrijk vind maar toch. Dit had ik echt niet kunnen denken een jaartje geleden.

Normaal was er nu al een verjaardagsfeestje geweest,vele uitstapjes,..Voor de derde keer is de datum van mijn feestje uitgesteld. Het thema gaan we gewoon hetzelfde houden. We zetten er gewoon een 1 bij . Of tegen dan zelf een 2. Laten we echt hopen van niet. Ik kan niet uitleggen hoe ik terug een iets of wat normalere wereld wil. Zelf de mondmaskers vind ik eigenlijk niet erg. Dat mag blijven. Want ik merk dat ik gewoon minder ziek wordt nu. Vooral de longen blijven redelijk oké. Als ik genoeg probeer te hoesten toch. Maar wie durft dat in deze tijd !! Het kan ook liggen aan het feit dat ik bijna niet buiten kom. Lang,leve de 4 muren die ik toch al redelijk moe ben gezien maar toch,we gaan proberen niet klagen .. Je weet nu niet meer waneer dit gaat eindigen.Ik hoop gewoon op zeer veel en vooral veel dagen aan ons caravanetje. Gewoon genieten op ons eigen plaatsje . Voetjes omhoog. Koffietje,boekje,breiwerk,.. Meer moet dat echt niet zijn voor ons. Oké,een terrasje kunnen doen is altijd wel leuker maar gewoon even weg van ons appartementje. Dat doet zo veel wonderen bij mij. Zo eens gewoon een koffietje gaan drinken mis ik eigenlijk zo vaak.Eens gaan eten,..Wij deden dat eigenlijk vaak . Vooral de laatste twee jaren. Gewoon genieten van elk goed moment. We gingen zelf eten op Valentijn!! Niet dat we dat echt vieren maar wij beseffen allebei maar al te goed dat mijn echt goede momenten schaars zijn…En dat maakt mij ook wel bang.

Wat ben ik wel zo blij dat ik nog altijd mijn passies op creatief gebied kan doen. Wel met veel aanpassingen maar ik doe het toch maar. Kleding naaien,breien,..het blijft zo leuk om zelfgemaakte kleding te dragen. Mijne Billie zijn kleerkast heb ik nog eens wat bijgevuld met t-shirts en truien . En ja, de stofjes heeft hij zelfgekozen.Voor mijzelf heb ik heb ik het wat moeilijker gemaakt. Na lang twijfelen toch een leuk stofje en patroontje gevonden voor een blouse . Gelukkig had ik buiten de boek ook YouTube want dit was een pittig projectje. Heb de laatste tijd nog redelijk wat stofjes gekocht dus hopen op een lichaam dat terug meewil .

KNUFFEL TINA.