Wat zit er achter mijn lach ?

Hoe vaak hoor ik de vraag, hoe gaat het? Het ligt aan de persoon die mij het vraagt wat ik antwoord . Meestal is mijn antwoord tegenwoordig wel redelijk de waarheid. Dat het niet goed gaat.. De reactie als je dit zegt wisselt ook van persoon tot persoon. Meestal weet je al op voorhand wat het wordt. Er zijn er die proberen zo vlug als het kan van onderwerp te veranderen . Andere proberen het te minimaliseren. Vooral de gekende zin ,er zijn ergere dingen kennen ze vanbuiten.. De ergste vind ik persoonlijk die beginnen met tips te geven of zelf commentaar geven op bepaalde medicatie of therapieën. Ik ben blij dat het werkt voor jullie maar heb ook begrip dat ik mijn eigen weg volg qua medicatie of therapie. Ik ben hier ook zeer nuchter in…Ik kan zo boos worden als ik van mensen moet horen hoe slecht sommige medicijnen zijn. De mensen moeten eens leren om verder te kijken. Je krijgt bepaalde medicatie niet zomaar. Zoals fentanyl of morfine.Hoe vaak heb ik mij al moeten verdedigen. Ik begrijp dat deze medicatie vaak wordt misbruikt maar niet iedereen is verslaafd hè. Ik weet maar al te goed dat deze medicatie zorgt dat ik kan iets of wat kan functioneren. Alhoewel de laatste tijd gaat het helemaal niet oké..

Integendeel . Moeten beseffen dat je lichaam achteruit gaat en je op een ellenlange wachtlijst staat . Ik weet niet wat mij het meeste bang maakt.. De laatste tijd zijn er al zeer confronterende gesprekken geweest qua toekomst. Hoe lang lukt dit nog? Hoe lang kan ik dit nog aan? Dat is ook belangrijk om over na te denken..Altijd pijn hebben en voelen dat je lichaam je vaak in de steek laat is zeer angstig. Ik ben gelukkig zeer blij met kleine dingetjes. En natuurlijk heb ik ook nog toekomst plannen . Vind het vooral zo moeilijk met de gesprekken van de laatste weken dat ik moet aanvaarden dat mijne Billie meer en meer mijn mantelzorger gaat worden. Of beter gezegd moet worden…

Ik wil hem niet belasten maar wij beseffen dat ik die gedachte moet loslaten. Ik blijf er wel voor zorgen dat ik hem niet overbelast. De nachten zijn zoals gekend meestal een ramp maar probeer alles zelf voordat ik hulp vraag..Hij moet de volgende dag wel op zijn werk zijn. Er is de voorbije dagen veel in de media geweest over de wachtlijsten en het is schrijnend. Elke minister die deze bevoegdheid krijgt veegt er zijn voeten aan..Het woordje geen budget kent iedereen van buiten. Weten dat je minstens 5 jaar als je geluk hebt moet wachten. Alhoewel , ik ken er die bijna 8 jaar wachten..En weten dat die ook op prioriteit 1 staan.

Wat hoop dat ik nog lang kan blijven genieten van mijn leventje. Mijn leventje met mijne Billie. Dat ik kan blijven uitkijken naar alle positieve dingen die er nog zijn … Camping, koffietjes gaan drinken,sauna,gewoon genieten,..Maar ik ben niet naïef . Het leven met altijd pijn ,vermoeidheid, spasmes, hulpmiddelen is moeilijk…Ik heb wel samen met mijne Billie beslist dat als het mij niet meer gaat en de last mij te erg wordt ik zelf mag beslissen dat het genoeg is… En is dit hard ? Ja. Maar het leven dat ik heb is ook hard…Dit is mijn leven van “achter mijn lach”.

De laatste maanden heb zeer ik weinig getoond wat ik op creatief gebied gedaan heb. Dit is iets waar ik gelukkig nog zeer plezier en voldoening uithaal…

KNUFFEL TINA 🌈.