In goede en slechte tijden.(1/03/2022)

Hoe gaat mijne Billie om met mijn situatie qua ziekte,pijn,ongemak,..? Dat is een vraag die ik zo vaak krijg van jullie. Ik zou Benny aan het woord kunnen laten maar na 23 jaar denk ik wel dat ik al weet wat hij gaat zeggen. En ja, ook omdat wij hier vaak over praten. Of beter gezegd,wij hebben hier vaak zeer serieuze gesprekken over . Ja,hoe gaat hij hier mee om ? Zoals ik schreef zijn wij al 23 jaar samen dus hij ziet de evolutie ook. Toen wij een relatie kregen was ik al ziek maar kom ik nog gewoon stappen,nam ik weinig medicatie,..Kortom ons leven zag er compleet anders uit. Elk bouwverlof,paasvakantie,weekendjes,..waren wij weg met ons caravanetje achter de auto naar Dinant. Gezellig wandelen in de bergen,slapen op een luchtmatras,..Dat was zo een leuke tijd maar spijtig genoeg is dit nu geen optie meer. Ook gingen wij toen al graag naar pretparken. En ja, ik heb ook achtbanen en dergelijke gedaan . Wij missen deze periodes allebei maar wij vinden beide wel dat er andere dingen in de plaats gekomen zijn. Wij hebben een vaste staanplaats voor onze caravan, hebben nu ook een degelijk bed en matras ,..Pretparken doen we nog altijd graag maar ik sla de meeste attracties over !! Ik ben eigenlijk rond mijn 27 ste echt beginnen verslechteren . Wij zijn getrouwd in 2006 en toen liep ik nog de trap op in het gemeentehuis. Op hakjes zelf !! Euh, neen . Foto ga ik jullie weerhouden !! Vooral de laatste jaren beseffen wij allebei zeer goed dat we moeten genieten van de kleine dingen. Genieten van de dingen die nog wel kunnen. Gewoon een hotel boeken en vertrekken naar Gent . Of naar een pretpark gaan maar dan wel eentje uitkiezen waar veel te zien is , uitstapjes doen die rolstoelvriendelijk zijn,… Wij weten als wij iets plannen dat het kan dat het niet doorgaat …Iets plannen is en blijft moeilijk met mijn gezondheid. Wat kunnen wij ook zo genieten van onverwachte etentjes . Ik ben zo vaak misselijk en eet weinig maar gewoon al weg zijn en mijne billie zien genieten doet mij zoveel deugd . En ja, dat is zo vermoeiend maar dat heb ik er voor over. Twee weekjes geleden heb ik mijne Billie als verassing meegenomen naar een restaurant . Hij wist niet waar dus ik had hem geblinddoekt in de auto gezet en wat rondjes rondgereden omdat waar we gingen eten gewoon in Mol was. Hilarisch toen wij op het rondplein uitkwamen en hij zijn blinddoek afdeed !! Een ritje van 5 min heb ik uitgetrokken tot 20 min .

Gelukkig heeft mijne Billie ook zijn hobby’s die hij graag doet en waarbij hij zijn hoofd ook kan leegmaken . Motor rijden, gaan fitnessen,wandelen ,..En ik ben ook blij dat hij hier van kan genieten. Even geen zorgen over mij.

Ik weet dat hij het wel moeilijk heeft als ik veel pijn of spasmes heb. Hij kan dan niet veel doen en dan voelt hij zich vaak machteloos. Ik weet dat hij er is voor mij en dat gevoel doet dan al veel . Daarmee dat hij volledig achter mij staat wanneer ik zeg dat het genoeg is . Dat zijn vaak gesprekken met zowel een traan en een lach . Maar wat hoop ik dat wij nog lang Billie en Bollie mogen zijn. Zoals iedereen hadden wij in het begin ook grote toekomst dromen en plannen. Daar zijn er spijtig genoeg verschillende die niet uitgekomen zijn . De moeilijkste beslissing met verschillende artsen was er eentje om geen kinderen te hebben. Allereerst zou het voor mij te veel gezondheidsproblemen geven en wij zitten ook met een bloedgroep probleem . Wij hebben al zeer vroeg in onze relatie beslist om met ons getweetjes te blijven. Wij hebben ons sterretje Bloem en dat verwerken was en is nog altijd zeer pittig voor ons beide . En ja, wij zijn zeer gelukkig met ons getweeën maar toch merken wij dat hier vaak lichtzinnig over gedaan wordt .

Hoe is het nu op medisch gebied ? Voorlopig zijn we aan het proberen om weeral een operatie uit te stellen. Mijn fistel probleem is nog altijd zeer problematisch maar elke dag zonder operatie is er eentje gewonnen. Heb wel weeral slecht nieuws gehad ivm mijn neurostimulator. Hij werkt nog maar voor een 20 % en dat gaat nog minder worden . Heb nu wel beslist om hem te laten vervangen. Er is niet veel anders qua opties die voor mij haalbaar zijn . In mei gaat de operatie door en ik hoop zo dat hij het zolang vol houd. Dat is eigenlijk ook iets dat ik vind dat nog eens vermeld mag worden . Mijne benny heeft altijd geweten welke medische problemen ik heb. Hij probeert zo vaak als kan mee te gaan maar artsen,onderzoeken,..Wij hebben geen schaamte bij elkaar. Alles wordt besproken. Zelf de problemen zoals blaas,darmproblemen,..Ik vind dat als je een koppel bent dat er geen schaamte mag zijn over deze problemen. Gelukkig maar . Maar merk zo vaak dat dit wel het geval is. Begrijp ook niet waarom de media hier zo weinig aandacht aan besteed .

Geluk is voor mij ook terug dingen kunnen doen die ik graag doe . Waaronder natuurlijk achter mijn naaimachine gaan zitten. Zitten blijft nog een dingetje en lukt niet lang maar we proberen oplossingen te zoeken. En zoals jullie al weten ben ik grote fan van zelfgemaakte broekjes . Ik had al lang niet kunnen naaien dus begon door mijn voorraad te zitten . Binnenkort zijn er gelukkig terug stoffenbeurzen dus altijd een feestje voor mij. Daar vind je altijd veel keuze aan elastiek en dergelijke. En natuurlijk vrolijke stofjes . Van stofjes kun je nooit genoeg hebben.

Binnenkort kunnen we ook beginnen met aftellen om terug naar ons caravanetje te gaan . Nog enkele weekjes en we kunnen er weer weekendjes doorbrengen. Wat kijken we hier zo hard naar uit . Gewoon in het weekend onder ons getweeën. Op ons gemakje ontbijten, koffietjes drinken,..Mijne Billie petanquen . Ik voetjes omhoog met een boek. Gewoon ons hoofd leegmaken.

KNUFFEL TINA.